
Η Μαρινέλλα, είναι μία από τις μεγαλύτερες τραγουδίστριες που έχει αναδείξει η Ελλάδα.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, από γονείς Κωνσταντινουπολίτες που ξανάστησαν τη ζωή τους στην πρωτεύουσα των προσφύγων, διατηρντας τις μνήμες και την "τάξη" της ελληνικής αστικής παράδοσης στην Πόλη την κοσμοπολίτισσα. Τέταρτο και τελευταίο παιδί μιας μεγάλης οικογένειας που ακόμη έως σήμερα συγκεντρώνει τα μέλη της στο μεσημεριανό τραπέζι και φιλεύει τους φίλους πληθωρικά και ανοιχτόκαρδα.
Από τότε που θυμάται τον εαυτό της έστηνε παραστάσεις: στο δωμάτιό της, στη γειτονιά, στα παιδικά θέατρα και στις παιδικές εκπομπές του ραδιοφωνικού σταθμού, επιβάλλοντας την εκφραστικότητα και το ταλέντο της στις όποιες επιφυλάξεις των γονιών της. Ηθελε μεγάλο θάρρος κι' εμπιστοσύνη το να ξεκινήσει στα 17 της χρόνια, ακολουθώντας ως ηθοποιός τον θίασο Κώστα Βουτσά- Μάρθας Καραγιάννη στις περιπέτειές του στην Ελλάδα. Κι' όπως γίνεται στα παραμύθια, τη βραδυά που αντικατέστησε την άρρωστη τραγουδίστρια της ομάδας, το ελληνικό τραγούδι "έκλεψε" από το θέατρο μια νέα πρωταγωνίστρια του πάλκου και της μουσικής σκηνής.
Αυτή είναι η αφετηρία μιας 40χρονης λαμπερής καριέρας που στις 27 Απριλίου 1998 έκανε έναν ακόμη σημαντικό σταθμό στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, για να συνεχίσει τις αναζητήσεις της στη ζωή κι στην τέχνη όπως πάντα, με βαθύ ένστικτο και αμείωτη εκφραστικότητα. Από την παράσταση του Μεγάρου, κυκλοφόρησε αμέσως μετά το διπλό cd "Η Μαρινέλλα τραγουδά και θυμάται" που έγινε πλατινένιο. Και ήταν πολλά αυτά που τραγούδησε και θυμήθηκε...
Ηταν το 1957, όταν η νεαρή κοπέλα που τραγουδούσε με συγκίνηση τις επιτυχίες της Βέμπο, της Μπελίντας αλλά και της Μαρίκας Νίνου στο "Στρατιωτικό Θέατρο" και στο "Πανόραμα" της Θεσσαλονίκης, γνωρίστηκε με τον Στέλιο Καζαντζίδη που την άκουσε να λέει και το δικό του "Πικρό ψωμί".
Στάθηκε δίπλα του ως το 1966, σεμνή και χαρακτηριστική παρουσία, η σημαντικότερη "δεύτερη φωνή" σ' ένα λαϊκό νουέτο που σφράγισε τα μουσικά βιώματα σε μιαν εποχή κρίσιμη και μεταβατική. "Ρούφηξε" τη ζωή και το τραγούδι θητεύοντας μαζί του στο πάλκο, δίπλα στον Παγιουμτζή, τον Ππαιωάννου, τον Ρουμελιώτη, τον Μητσάκη, τον Ζαμπέτα. Κέρδισε την εκτίμηση του Τσιτσάνη, χάρηκε την φιλία και τη συντροφιά του Μανώλη Χιώτη και της Μαίρης Λίντα, απέσπασε τον θαυμασμό του Χατζιδάκι, έζησε στο "κοινόβιο" του Θεοδωράκη, όργωσε την Ελλάδα και τη διασπορά σ' εποχές που κάθε "τουρνέ" ήταν μια μικρή περιπέτεια, στριφογύριζε στα αυλάκια των δίσκων του τζουκ-μποξ συντροφεύοντας καημούς και όνειρα...
Κι' όταν το 1968 άνοιξε τα δικά της φτερά, διεκδικώντας την αυτόνομη παρουσία της στο χώρο, έφερε πάλι στην επιφάνεια τις θεατρικές ης καταβολές: από την μαυροφορεμένη μοιρολογίστρα των κινηματογραφικών musical στις τολμηρές για τα μέτρα της εποχής εμφανίσεις με το κοντό μαλλί και και τα παντελόνια. Εφερε πραγματική επανάσταση στη νυχτερινή διασκέδαση, εισάγοντας στην πίστα τους θεατρικούς προβολείς, την υψηλή ραπτική, την παράλληλη γλώσσα του κορμιού και των χεριών (πολύτιμη "προίκα" από τα θεατρικά μπουλούκια και τις κλασικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου).
Η Μαρινέλλα διορθώνει όσους σπεύδουν να τη φιλοδωρήσουν με την ξενική ετικέτα της "σόου- γούμαν" έγοντας ότι δεν είναι παρά μια τραγουδίστρια... "οπτικοακουστική"! "Μια καριέρα την κάνεις με ταλέντο και καρδιά, αλλά αν αυτά δεν φιλτραριστούν από το μυαλό, δεν κάνεις τίποτα. Πρέπει να ξέρεις πότε θα κρατηθείς, πόσο και γιατί θα κρατηθείς, όπως και γιατί θα ξοδευτείς" όπως έχει ει η ίδια σε μία της συνέντευξη.
Μ' αυτό το ένστικτο λοιπόν, δεν δίστασε ν' αφήσει το 1976 τη λάμψη της πίστας, για τη μουσική μυσταγωγία της πλακιώτικής μπουάτ δίπλα στον Κώστα Χατζή. Και το κοινό, με το δικό του ένστικτο, την ακολούθησε και ανταποκρίθηκε, εκτοξεοντας το "Ρεσιτάλ" στις κορυφές της Ελληνικής Δισκογραφίας με 500.000 δίσκους!
Στη 40χρονη έως σήμερα πορεία της - από τα λαικά πάλκα και τα τζουκ-μποξ στις νυχτερινές πίστες και στη δισκογραφική πλατίνα, από τις κινηματογραφικές οθόνες στη μουσική σκηνή του Rex κι' από τις μπουάτ της Πλάκας στο Ηρώδειο και στο Μέγαρο Μουσικής - η Μαρινέλλα δεν επαναπαύτηκε ούτε στιγμή στις δάφνες της. Ακούραστη επαγγελματίας, τολμηρή στις επιλογές της (ακόμα κι' όταν οι περιστάσεις υπολείπονταν του ταλέντου της) παραμένει μάχιμη, αδιαφιλονίκητη "μεγάλη κρία" με την αγάπη του κοινού και τον σεβασμό των συναδέλφων.
Η Μαρινέλλα με την συναυλία της στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το 1998, αποθεώθηκε από το κοινό κι' επαινέθηκε από την κριτική, επιβεβαίωσε τη θέση και το ρόλο της ως "κλασική" φωνή του ελληνικού τραγουδιού. Η παρουσία της παραμένει γνήσια, η πρότασή της είναι καλόδεχτη κι' εξακολουθεί να μας αφορά και να μας εμπνέει.
Τέλος του 1999, η Μαρινέλλα κυκλοφόρησε ένα καινούργιο, διπλό cd, αυτή τη φορά από τη συναυλία στο Ωδείο Ηρώδη του Αττικού που έγινε τον Σεπτέμβριο τη ίδιας χρονιάς. Τίτλος του "Με βάρκα... το τραγούδι" και περιέχει τραγούδια από την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου τα οποία η Μαρινέλλα ερμηνεύει στη γλώσσα τους, αλλά και αγαπημένα τραγούδια ελλήνων συνθετών. Το άλμπουμ "Με βάρκα... το τραγούδι" έγινε χρυσό από τις πρώτες μέρες της κυκλοφορίας του.
Λίγο αργότερα, στις αρχές του 2000, η Μαρινέλλα μας χαρίζει άλλον ένα δίσκο, αυτή τη φορά με τραγούδια πρωτότυπα γραμμένα . Το soundtrack "Υστερα ήρθαν οι μέλισσες" του Σταμάτη Κραουνάκη, από την ομότιτλη, πολύ επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά της ΕΤ1, σ σκηνοθεσία του Κώστα Κουτσομύτη. Η Μαρινέλλα κρατούσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο και δέχθηκε εξαιρετικές κριτικές τόσο για τις υποκριτικές της ικανότητες, όσο και για τον τρόπο ερμηνείας των συγκεικριμένων τραγουδιών.
Η Μαρινέλλα, είναι από τις ελάχιστες μορές στο ελληνικό τραγούδι που συνδυάζει τη μνήμη μ' ένα ενστικτώδικο ερωτικό δόσιμο και μια συντροφική υπόσχεση. Κι' όλα αυτά περνούν στην αρχοντική συμπεριφορά, στα πληθωρικά συναισθήματα , στην ανεπιτήδευτη έκφραση, στην αγάπη της για το ψάρεμα, στο πάθος της για τις αθλητικές υναντήσεις, την επικοινωνία, την Ελλάδα, τη ζωή.
Και μέτρο τους παραμένει το τραγούδι!...
Το 2004 κυκλοφόρησε το νέο της album με τίτλο "Αμμος Ητανε" σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου και μουσική Νίκου Αντύπα.
Τον Δεκέμβρι του 2005 η Μαρινέλλα κυκλοφορεί ακόμη μια δισκογραφική δουλειά με τίτλο 'Τίποτα Δεν Γίνεται Τυχαία'. Ο δίσκος περιλαμβάνει 11 τραγούδια σε μουσική Γιώργου Θεοφάνους, ενώ συμμετέχουν και ονόματα-έκπληξη όπως η Γλυκερία, ο Κώστας Μακεδόνας και ο Αντώνης Ρέμος. Το album κυκλοφορεί σε τρεις εκδοχές: CD, CD και DVD και σε Double Disc
http://www.99fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου