Το να μεγαλώσεις ένα παιδί, δεν είναι εύκολο πράγμα. Πρέπει το ζευγάρι που θα αποφασίσει να κάνει ένα παιδί, να συζητήσουν μαζί πως θα το μεγαλώσουν (θα μου πείτε ποιος το κάνει). Δεν είναι μόνο η υπομονή που πρέπει να έχει το ζευγάρι, αλλά και η μεταξύ τους συνεννόηση. Το παιδί, από βρέφος είναι απαιτητικό (κλαίει κάθε δύο ώρες για το γάλα του). Έτσι ξέρει ότι με το κλάμα επικοινωνεί με το περιβάλλον του και με αυτόν τον τρόπο, εκφράζεται. Αργότερα χρησιμοποιεί το κλάμα για κάθε τι που επιθυμεί. Πολλές φορές κτυπάει το κεφάλι του στο τοίχο για να εκβιάσει τους γονείς του προκειμένου να αποκτήσει αυτό που θέλει. Μεγαλώνοντας, μπορεί να φωνάζει ή ακόμη και να σπάει αντικείμενα.
Τι θα κάνουμε τότε; Πώς θα αντιμετωπίσουμε μια τέτοια κατάσταση; Θα εφαρμόσουμε βία;
Καταρχάς, δεν χρησιμοποιούμε σωματική βία ποτέ στα παιδιά.
Πρέπει όμως πρώτα να αναλύσουμε τι συμβαίνει με τα παιδιά.
Η επιθετικότητα στον άνθρωπο (όπως και στα ζώα) είναι γραμμένη στα γονίδιά του. Αυτό είναι το αίσθημα αυτοσυντηρήσεως. Μεγαλώνοντας όμως το παιδί, μεγάλη επιρροή παίζει το περιβάλλον. Αν το παιδί ζει σε ένα βίαιο περιβάλλον και ακούει φωνές, βρισιές και σε μερικές περιπτώσεις ξυλοδαρμούς, τότε το παιδί με το δίκιο του, θα γίνει βίαιο. Αν πάλι δεν υπάρχει συνεννόηση στο ζευγάρι και άλλα λέει ο μπαμπάς και άλλα η μαμά, τότε πάλι το παιδί με βίαιο τρόπο θα απαιτήσει αυτό που επιθυμεί, ξέροντας ότι κάποιος θα του κάνει το χατίρι.
Η σωστή, όπως βλέπετε, συμπεριφορά των γονέων, είναι αυτή που θα κάνει ένα παιδί να σταθεί στην κοινωνία, σαν σωστός άνθρωπος.
Μα πώς θα το μάθω να φέρετε σωστά; Μερικές φορές σου έρχεται να το χαστουκίσεις.
Στο παιδί πρέπει να του θέσεις ορισμένα όρια, ορισμένους κανόνες (ξέρω ότι δεν είναι εύκολο), πρέπει να του εξηγήσεις γιατί υπάρχουν αυτοί οι κανόνες. Αλλά, προσοχή, τους κανόνες αυτούς, πρέπει να τους τηρείτε και εσείς. Δεν πρέπει π.χ. να έχετε την απαίτηση, να φορά την ζώνη του στο αυτοκίνητο και να βλέπει εσάς να μη φοράτε.
Το παιδί παρατηρεί τα πάντα και σας κρίνει διαρκώς, γίνεται ένα μικρό αντίγραφο του εαυτού σας. Αρα, αν το παιδί έχει μια άσχημη και βίαια συμπεριφορά, εσείς .... θέλετε το ξύλο.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να τιμωρήσεις ένα παιδί, αν δεν υπακούσει, π.χ. να του στερήσεις μία έξοδο, ένα παιχνίδι ή ένα γλυκό που του αρέσει, ξέροντας ότι την επόμενη φορά που θα είναι υπάκουο, θα το απολαύσει. Προσοχή όμως να είστε σταθεροί, γιατί, αν καταλάβει υπαναχώρηση ή αδυναμία, τότε τα χάσατε το παιχνίδι. Προσοχή, επίσης, να έχετε κοινή γραμμή και οι δύο (όχι ο ένας τιμωρεί και ο άλλος κάνει τον καλό και συγχωρεί).
Πάντα να εξηγείτε, στα παιδιά σας τα πάντα (και ας μη τα καταλαβαίνουν), μη τους λέτε ψέματα ποτέ, διότι αν χάσουν την εμπιστοσύνη τους σε σας, πάλι χάσατε το παιχνίδι και έρχεται τότε ο φίλος (που είναι παντογνώστης), και του εξηγεί με τον δικό του λανθασμένο τρόπο.
Αν λοιπόν, το παιδί, σας έχει εμπιστοσύνη και συζητά μαζί σας τα πάντα, να είστε σίγουροι ότι αυτό το παιδί θα μεγαλώνει σωστά και θα έχετε τον έλεγχο μέχρι να μεγαλώσει.
ΠΗΓΗ....http://www.pame.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου