ΑΛΛΕΡΓΙΕΣ

Αλλεργιολογία

Είναι η ειδικότητα που ασχολείται με τα αλλεργικά νοσήματα.
Αλλεργιολόγος

Ο Αλλεργιολόγος είναι ένας γιατρός που έχει περάσει από ειδική εκπαίδευση όσον αφορά την διάγνωση και τη θεραπευτική αντιμετώπιση των αλλεργικών και ανοσολογικών παθήσεων. Η εκπαίδευση είναι μακροχρόνια και περιλαμβάνει τουλάχιστον 11 χρόνια εντατικής μελέτης στα οποία περιλαμβάνονται τα χρόνια της Ιατρικής Σχολής (6) και τα χρόνια λήψεως της ειδικότητας (5). Ενίοτε ακολουθεί και η εξειδίκευση του ιατρού σε κάποιο από τα αντικείμενα της ειδικότητάς του (π.χ. Ιατρική Ακαερολογία, Αεροβιολογία κ.ά.).
Αλλεργία

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Αλλεργικών και Λοιμωδών Παθήσεων των Ηνωμένων Πολιτειών περίπου 35.000.000 ασθενείς υποφέρουν από αλλεργίες ενώ 9.000.000 από αυτούς πάσχουν από άσθμα. Ως «αλλεργία» ορίζεται κάθε ανώμαλη αντίδραση του οργανισμού σε ουσίες οι οποίες υπό φυσιολογικές συνθήκες είναι αβλαβείς. Οι ουσίες αυτές μπορεί να εισέλθουν στο σώμα με την εισπνοή, με την κατάποση ή τέλος, με την επαφή στο δέρμα. Οι ουσίες που προκαλούν ευαισθητοποίηση ονομάζονται «αλλεργιογόνα».
Αλλεργιογόνα
Οικιακή σκόνη:

Από το 1964 έχει διαπιστωθεί ότι το σημαντικότερο αλλεργιογόνο της σκόνης προέρχεται από τα ακάρεα Dermatophagoides pteronyssinus και Dermatophagoides farinae. Οι μικροσκοπικοί αυτοί οργανισμοί έχουν 8 πόδια, μήκος περίπου 1/3 mm και τρέφονται με την πιτυρίδα των ανθρώπων. Η ανάπτυξη των ακάρεων ευνοείται με την αυξημένη θερμοκρασία και υγρασία του περιβάλλοντος ενώ έχει υπολογιστεί ότι, σε 100 mg σκόνης στρώματος αντιστοιχούν περισσότερα από 3.000 ακάρεα.
Μύκητες:

Η έκθεση στους μύκητες είναι συνεχής, χωρίς να υπάρχει εποχιακή κατανομή. Τα σπόρια των μυκήτων υπάρχουν στην ατμόσφαιρα σε συγκεντρώσεις έως και 1.000 φορές μεγαλύτερες από εκείνες των γύρεων. Οι μύκητες Gladosporium, Alternaria, Penicillium και Basidiomycetes αποτελούν τους σπουδαιότερους από τους αλλεργιογόνους μύκητες.
Αλλεργιογόνα κατοικιδίων ζώων:

Τα αλλεργιογόνα που προέρχονται από το δέρμα και το σίελο του σκύλου και της γάτας ενοχοποιούνται συχνά για την πρόκληση αλλεργίας από το αναπνευστικό σύστημα. Τα αλλεργιογόνα της γάτας στο σπίτι παραμένουν στον αέρα για αρκετές ώρες και εξαλείφονται με βραδύ ρυθμό (εβδομάδες έως και μήνες). Το γεγονός αυτό θα πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψη σε περιπτώσεις απομάκρυνσης του ζώου από το σπίτι χωρίς άμεση εξάλειψη των αλλεργικών αντιδράσεων.
Τροφικά αλλεργιογόνα:

Πολλά τρόφιμα και συντηρητικά μπορεί να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν το γάλα, οι ξηροί καρποί, τα οστρακοειδή και τα ψάρια, διάφορα φρούτα κ.α.

Γύρεις:

Τα αγρωστώδη, τα αγριόχορτα και τα δένδρα αποτελούν σημαντικές πηγές αερομεταφερόμενων γύρεων. Τα φυτά με αλλεργιολογική σημασία πρέπει να εμφανίζουν ορισμένα χαρακτηριστικά. Έτσι θα πρέπει να είναι ανεμόφιλα και εντομόφιλα, να παράγουν γύρη σε μεγάλες ποσότητες, να αναπτύσσονται σε ευνοϊκές κλιματολογικές και γεωγραφικές συνθήκες, να παράγουν γυρεόκοκκους μικρού μεγέθους και κατάλληλης μορφολογίας και να φύονται σε μεγάλες ποσότητες. Παράδειγμα φυτού που πληροί τις παραπάνω προδιαγραφές είναι η παριετάρια ή περδικάκι. Εκτός από τα παραπάνω, αλλεργικές αντιδράσεις μπορεί να προκαλέσουν και ορισμένες χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία, διάφορα πρόσθετα και συντηρητικά τροφίμων και φαρμάκων, καθώς και τα δηλητήρια των σφηκών και των μελισσών.
Τι προκαλεί το αλλεργιογόνο στον οργανισμό

Όταν το αλλεργιογόνο εισέρχεται στον οργανισμό ενεργοποιεί ορισμένα μικρά λευκά αιμοσφαίρια που ονομάζονται «λευκοκύτταρα» τα οποία με τη σειρά τους παράγουν ειδικές ουσίες που ονομάζονται αλλεργικά αντισώματα. Τα αντισώματα εγκαθίστανται πάνω σε κύτταρα τα οποία ονομάζονται «σιτευτικά κύτταρα» και αντιδρούν με αλλεργιογόνα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη διάσπαση της μεμβράνης των σιτευτικών κυττάρων και την απελευθέρωση ουσιών οι οποίες εν συνεχεία αντιδρούν επί των διαφόρων οργάνων - στόχων π.χ. στα μάτια, το δέρμα, τους πνεύμονες κ.α. Η εν λόγω αντίδραση μπορεί να μην εμφανισθεί με την πρώτη επαφή του οργανισμού με το αλλεργιογόνο αλλά μετά από επανειλημμένη έκθεση του ατόμου στο αλλεργιογόνο.
Αλλεργικές παθήσεις

Οι αλλεργικές παθήσεις ή αντιδράσεις μπορεί να προσβάλλουν οποιοδήποτε οργανισμό ή σύστημα του ανθρωπίνου οργανισμού. Συνηθέστερα αφορούν το αναπνευστικό σύστημα (αλλεργική ρινίτιδα ή άσθμα) και το δέρμα (αλλεργική δερματίτιδα ή ατοπικό έκζεμα, αλλεργική δερματίτιδα εξ επαφής, κνίδωση ή αγγειοοίδημα). Οι αλλεργικοί παράγοντες μπορούν επίσης να συμμετάσχουν και στην πρόκληση πολλών άλλων παθήσεων.

Αλλεργική Ρινίτιδα

Πρόκειται για αλλεργία που οφείλεται συνήθως σε γύρεις, μύκητες, τριχώματα ζώων ή σε ακάρεα της οικιακής σκόνης και συνοδεύεται από μπούκωμα της μύτης, φτέρνισμα, καταρροή, ρινικό κνησμό ενώ συχνά συνυπάρχει και επιπεφυκίτιδα. Το πρόβλημα μπορεί να είναι «εποχιακό» (άνοιξη ή φθινόπωρο) ή να διαρκεί καθ' όλη τη διάρκεια του έτους όπως συμβαίνει στα άτομα με ευαισθησία στην οικιακή σκόνη, σε διάφορα ζώα ή ακόμα και σε ορισμένη τρόφιμα.

Άσθμα

Είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από βήχα, συρίττουσα αναπνοή («γατάκια») και δυσκολία στην αναπνοή (δύσπνοια). Συχνά, αλλά όχι απαραίτητα, συνυπάρχει θετικό οικογενειακό ιστορικό αλλεργίας. Οποιοδήποτε από τα ήδη αναφερθέντα αλλεργιογόνα μπορεί να προκαλέσει ασθματικά επεισόδια. Επίσης σημαντικοί επιβαρυντικοί παράγοντες είναι οι λοιμώξεις των παραρρινίων κόλπων (ιγμορίτιδα) και των πνευμόνων. Οι ασθενείς που πάσχουν από άσθμα είναι ευαίσθητοι και σε «μη ειδικούς» παράγοντες όπως είναι η ατμοσφαιρική ρύπανση, ο καπνόςf του τσιγάρου κ.α. ενώ σημαντικό ρόλο παίζουν και οι διαταραχές του ψυχισμού του ατόμου (stress). Το άσθμα μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε ηλικία και εάν δεν αντιμετωπισθεί εγκαίρως και καταλλήλως μπορεί να υποτροπιάσει και να καταστεί χρόνιο.

Αλλεργική Δερματίτιδα ή Έκζεμα

Είναι μία μη-μεταδοτική πάθηση που χαρακτηρίζεται από κνησμώδες εξάνθημα το οποίο εντοπίζεται στις πτυχές των άνω και κάτω άκρων στον αυχένα ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις καταλαμβάνει μεγάλες περιοχές του σώματος. Η κατάσταση αυτή συχνά συνδέεται με αλλεργίες ιδίως τροφικής αιτιολογίας.

Αλλεργική Δερματίτιδα εξ επαφής

Χαρακτηρίζεται από εξάνθημα το οποίο εκδηλώνεται μετά από επαφή του δέρματος με διάφορες χημικές ενώσεις, ζώα, φυτά ή άλλες ουσίες. Ιδιαίτερα συχνή αιτία προκλήσεως δερματίτιδας εξ επαφής είναι το χρώμιο και το νικέλιο που υπάρχουν στα κοσμήματα («φω μπιζού») και σε διάφορες μεταλλικές επιφάνειες.

Κνίδωση

Είναι πάθηση που χαρακτηρίζεται από πομφούς (πλάκες ή πετάλες) και συνοδεύεται από κνησμό. Όταν τα πρηξίματα αυτά είναι μεγάλα και προσβάλλουν βαθύτερους ιστούς ομιλούμε για «αγγειοοίδημα». Οι εν λόγω βλάβες μπορεί να αναπτυχθούν στο πρόσωπο, τα βλέφαρα και τα χείλη, τη γλώσσα, το λάρυγγα ακόμη και στα εσωτερικά όργανα του σώματος. Γνωστά αίτια που προκαλούν κνίδωση είναι τρόφιμα, τα διάφορα φάρμακα (πενικιλλίνη, ασπιρίνη), η άσκηση, ορισμένες λοιμώξεις, τα εντερικά παράσιτα κ.α. ενώ η παρουσία κνίδωσης μπορεί να υποδηλώνει την ύπαρξη κάποιου άλλου νοσήματος. Συχνά το αίτιο δεν μπορεί να καθορισθεί επακριβώς.

Αλλεργία στα Υμενόπτερα

Όταν ένα άτομο τσιμπηθεί από έντομο που ανήκει στην οικογένεια των Υμενοπτέρων, που περιλαμβάνει τις μέλισσες και τα διάφορα είδη σφηκών [μεγάλη (κοινή) σφήκα, μικρή σφήκα, σκούρκος ή σβούρος ή λινόσβουρος ή «κόκκινη» σφήκα], το δηλητήριο που εισέρχεται στον οργανισμό του μπορεί να προκαλέσει βαριές, απειλητικές για την ζωή, αντιδράσεις ιδίως όταν το άτομο είναι αλλεργικό στο δηλητήριο των εν λόγω εντόμων. Υπολογίζεται ότι 1.000.000 έως 2.000.000 άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι έντονα αλλεργικοί στο δηλητήριο των σφηκών και των μελισσών ενώ, περισσότερα άτομα πεθαίνουν από το δηλητήριο των Υμενοπτέρων παρά από το δηλητήριο των φιδιών.

Τροφική Αλλεργία

Διάφορα τρόφιμα όπως γάλα, ξηροί καρποί, ψάρια οστρακοειδή, ντομάτα, αυγό κ.α. μπορεί να προκαλέσουν σε ευαίσθητα άτομα εκδηλώσεις συστηματικής αναφυλαξίας άλλης βαρύτητας ανά περίπτωση. Αυτές οι εκδηλώσεις χαρακτηρίζονται από κνίδωση, αγγειοοίδημα, δύσπνοια, εκδηλώσεις από το γαστρεντερικό και το κυκλοφοριακό σύστημα κ.λ.π.

Φαρμακευτική Αλλεργία

Η πενικιλίνη είναι το γνωστότερο από τα φάρμακα τα οποία προκαλούν οξείες αναφυλακτικές αντιδράσεις, ενίοτε θανατηφόρες. Παρά το γεγονός ότι μεγάλος αριθμός γνωστών φαρμάκων (π.χ. ασπιρίνη) έχει ενοχοποιηθεί για την πρόκληση αλλεργικών εκδηλώσεων, η διάγνωση της φαρμακευτικής αλλεργίας πρέπει να τίθεται με προσοχή και να τεκμηριώνεται ανάλογα, έτσι ώστε να μην αποκλείονται φάρμακα τα οποία μπορεί στο μέλλον να θεωρηθούν απαραίτητα για τον ασθενή.

Υπερευαισθησία στην Ασπιρίνη

Επειδή τα άτομα τα οποία πάσχουν από άσθμα (ενδογενές ή αλλεργικό) και/ή ρινικούς πολύποδες μπορεί να εκδηλώσουν μετά από λήψη ασπιρίνης (ακετυλοσαλικυλικό οξύ ή ΑSA), ασθματική κρίση και/ή ρινίτιδα (μπούκωμα, καταρροή, φτερνίσματα) συνίσταται η αποφυγή των σκευασμάτων τα οποία περιέχουν ασπιρίνη αλλά και μη στερινοειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων τα οποία εμφανίζουν διασταυρούμενη αντίδραση με την ασπιρίνη.

Ενημερώνετε ΠΑΝΤΟΤΕ τον ιατρό που επισκέπτεστε για κάποια πάθησή σας, για την υπερευαισθησία σας στην ασπιρίνη!

Πότε εμφανίζεται η αλλεργία

Η αλλεργία μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Ακόμη και τα βρέφη μπορεί να εκδηλώσουν τα χαρακτηριστικά σημεία της αλλεργίας. Τα παιδιά εμφανίζουν συχνότερα αλλεργίες σε σύγκριση με τους ενήλικες. Παρά ταύτα ορισμένα άτομα εκδηλώνουν τα πρώτα αλλεργικά συμπτώματα σε μεγάλη ηλικία.

Είναι σημαντική η πρώιμη διάγνωση της αλλεργίας

ΝΑΙ. Ένα ποσοστό των ατόμων που πάσχουν από αλλεργική ρινίτιδα εκδηλώνουν στη συνέχεια και άσθμα. Εάν παραμεληθεί το άσθμα στην παιδική ηλικία μπορεί να οδηγήσει στη συνέχεια σε πολύ σοβαρές επιπλοκές. Η άποψη ότι το παιδί πάντοτε υπερνικά το πρόβλημά του μεγαλώνοντας δεν είναι απόλυτη ορθή. Παρά ταύτα το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί ικανοποιητικά με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και τη συνεργασία όλων των μελών της οικογενείας. Η πρώιμη διάγνωση και θεραπεία τόσο στα παιδιά όσο και στους ενήλικες αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες του ασθενούς για βελτίωση και έλεγχο του άσθματος.

Πώς μπορώ να ανακαλύψω τα αίτια της αλλεργίας μου

Ο Αλλεργιολόγος σας θα πάρει ένα λεπτομερές ιστορικό της παθήσεώς σας και θα μελετήσει το περιβάλλον στο χώρο του σπιτιού και της εργασίας σας, τον τρόπο διατροφής σας και τις συνήθειες διαβιώσεώς σας. Παράλληλα με την κλινική εξέταση απαιτείται και εργαστηριακός έλεγχος. Με τη βοήθεια διαλυμάτων από γνωστά αλλεργιογόνα θα σας υποβάλλει σε δερματικές δοκιμασίες για να διαπιστώσει εάν υπάρχει ή όχι κάποια αλλεργία. Οι δερματικές δοκιμασίες ή αλλεργικά tests, αποτελούν μια οικονομική, αξιόπιστη και γρήγορη μέθοδο διερεύνησης των αλλεργικών παθήσεων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, πέραν των δερματικών, χρησιμοποιούνται και αιματολογικές εξετάσεις (RAST ή EAST) για την εκτίμηση των κυκλοφορούντων ειδικών αντισωμάτων έναντι των διαφόρων αλλεργιογόνων. Τα αποτελέσματα όλων των δοκιμασιών αξιολογούνται βάσει κλίμακας από 0-4+.

Πώς αντιμετωπίζονται τα αλλεργικά νοσήματα

Ο στόχος της θεραπείας των ασθενών με αλλεργικά νοσήματα είναι η επίτευξη της μέγιστης συμπληρωματικής ανακούφισης με όσον το δυνατόν λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες. Η πλέον πρακτική και αποτελεσματική θεραπευτική αντιμετώπιση περιλαμβάνει την αποφυγή των αλλεργιογόνων και την ανακούφιση των συμπτωμάτων με φάρμακα. Τα άτομα εκείνα που δεν ανταποκρίθηκαν με επιτυχία στη φαρμακοθεραπεία, εμφάνισαν διάφορες ανεπιθύμητες ενέργειες από φάρμακα ή δεν κατέστη εφικτή η αποφυγή των αλλεργιογόνων εκείνων που κατά κύριο λόγο ευθύνονται για τα αλλεργικά συμπτώματα, θα πρέπει να παραπέμπονται στον Αλλεργιολόγο προκειμένου, μετά από προσεκτική εκτίμηση της κατάστασής τους, να υποβληθούν σε ειδική θεραπεία απευαισθητοποιήσεως.

Αποφυγή των αλλεργιογόνων

Η αποφυγή της έκθεσης σε συγκεκριμένα αλλεργιογόνα είναι μία απλή και αποτελεσματική μέθοδος αν και μερικές φορές είναι δύσκολη η εφαρμογή της. Οι γύρεις μπορούν να μεταφερθούν με τη βοήθεια του αέρα σε αποστάσεις αρκετών χιλιομέτρων και να μολύνουν αστικές, αλλά και αγροτικές περιοχές. Όμως, οι συγκεντρώσεις γύρω από το φυτό υπερβαίνουν κατά πολύ εκείνες που διαπιστώνονται στην ατμόσφαιρα και μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα ακόμη και σε μετρίως ευαισθητοποιημένους ασθενείς. Ο προσεκτικός καθαρισμός του σπιτιού βοηθά στην ελάττωση της έκθεσης στην οικιακή σκόνη, όπως επίσης και η χρησιμοποίηση πλαστικών καλυμμάτων στα στρώματα και τα μαξιλάρια που αποτελούν τους κύριους χώρους ανάπτυξης των ακάρεων της οικιακής σκόνης. Στα περισσότερα κλίματα το «κλειστό» σπίτι δεν είναι εύκολα ανεκτό, εάν δεν υπάρχει συσκευή κλιματισμού. Η προσθήκη ηλεκτροστατικών κατακρημνιστών και υψηλής ποιότητας φίλτρων καθαρισμού αέρα είναι πολύ αποτελεσματική γιατί κατακρατούν το 99% περίπου των σωματιδίων που περιέχονται στον αέρα. Τον χειμώνα η μεγάλη ξηρότητα του περιβάλλοντος μπορεί να επιβαρύνει το αναπνευστικό σύστημα. Η χρησιμοποίηση εφυγραντών βοηθά στη διατήρηση της υγρασίας του χώρου στο επιθυμητό 40%. Τέλος πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο αέρας περιέχει μεγαλύτερες ποσότητες γύρεων και μυκήτων μεταξύ των πρώτων πρωινών και απογευματινών ωρών.

Φαρμακευτική Αγωγή

Εδώ πρέπει εξ αρχής να τονισθεί ότι τα διαθέσιμα φάρμακα ελέγχουν κυρίως, παρά θεραπεύουν τα αλλεργικά νοσήματα. Παρά ταύτα ο έλεγχος αυτός μπορεί να είναι αποδοτικός σε πολύ μεγάλο ποσοστό και οι αλλεργικοί ασθενείς να διάγουν μία απολύτως φυσιολογική ζωή.

Ανοσοθεραπεία

Ο όρος ανοσοθεραπεία αναφέρεται στη σταδιακή χορήγηση συνεχώς αυξανόμενων δόσεων ειδικών εκχυλισμάτων αλλεργιογόνων, στα οποία το ευαίσθητο άτομο θα αντιδρούσε με συμπτωλογία αλλεργία μετά από φυσική του έκθεση, με κύριο στόχο την τροποποίηση της ανοσολογικής απάντησης του ασθενούς και κατά συνέπεια τη βελτίωση των αλλεργικών συμπτωμάτων. Η ανοσοθεραπεία γίνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα με σταδιακά αυξανόμενες δόσεις αλλεργιογόνων (κυρίως γύρεων και ακάρεων). Τα θετικά αποτελέσματα της ανοσοθεραπείας συνήθως γίνονται αντιληπτά κατά τους πρώτους 12 μήνες της θεραπείας και μεγιστοποιούνται μετά πάροδο 3 έως 5 ετών συνεχούς θεραπείας. Σε αντίθετη περίπτωση επιβάλλεται η διακοπή της ανοσοθεραπείας και η επανεκτίμηση του ασθενούς. Η ανοσοθεραπεία έχει πολύ καλά αποτελέσματα σε περιπτώσεις αλλεργικής ρινίτιδας, άσθματος και αλλεργίας στο δηλητήριο των σφηκών ή μελισσών. Στην τελευταία περίπτωση η προστασία την οποία παρέχει αγγίζει το 100%.

Οδηγίες για τους ασθενείς που υποβάλλονται σε ανοσοθεραπεία
1. Για να έχει επιτυχία η ανοσοθεραπεία οι ασθενείς πρέπει να τηρούν τα ραντεβού τους.
2. Σε περίπτωση μη προσελεύσεως, παρακαλείσθε να επικοινωνείτε τηλεφωνικώς με τον ιατρό σας για νέο ραντεβού.
3. Αναφέρετε στον ιατρό σας τα προβλήματα που σας απασχολούν.
4. Μετά από κάθε εμβόλιο είναι δυνατόν να εμφανισθούν ορισμένα συμπτώματα τα οποία θα πρέπει ΑΜΕΣΩΣ να αναφέρετε για να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα αντιμετώπισης.
5. Συνιστάται, ιδιαίτερα στους ασθενείς που έρχονται από την επαρχία, να κανονίζουν ώστε να είναι ξεκούραστοι την ώρα της ανοσοθεραπείας και να αποφεύγουν την αυθημερόν επιστροφή τους ή την περαιτέρω σωματική τους καταπόνηση μετά τον εμβολιασμό.
6. Ο χρόνος παρακολούθησης μετά από κάθε εμβολιασμό είναι 40 λεπτά για τις γύρεις και τα ακάρεα και 60 λεπτά για τα Υμενόπτερα ενώ η παραμονή εντός του ιατρείου είναι υποχρεωτική.

Ακολουθώντας τις παραπάνω οδηγίες και συμβουλές η συνεργασία ασθενών και ιατρού είναι αρμονική, δεν δημιουργούνται προβλήματα, η θεραπεία αποδίδει καλύτερα και είναι ασφαλέστερη.

Είναι η αλλεργία ψυχοσωματική πάθηση;

Είναι αλήθεια ότι τα διάφορα συναισθήματα - ο φόβος, ο θυμός, η αγωνία, οι έντονες συγκινήσεις - μπορεί να προκαλέσουν ασθματικές κρίσεις ή να επιδεινώσουν μία κατάσταση που ήδη υπάρχει. Όμως αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με τη φυσική βάση της αλλεργίας που είναι όντως υπαρκτή. Μικρός αριθμός ασθενών χρειάζεται ψυχολογική υποστήριξη, αλλά το παιδί με βαρύ άσθμα μπορεί να διαταράξει την οικογενειακή γαλήνη. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η ενημέρωση των γονέων, των αδελφών και του ίδιου του μικρού ασθενή βοηθά σε μεγάλο βαθμό την ιατρική θεραπευτική παρέμβαση. Γενικά ο αλλεργικός ασθενής είναι καλύτερα σε ένα ήρεμο περιβάλλον που εμπνέει σιγουριά. Το παιδί πρέπει να ενθαρρυνθεί να είναι αυτοδύναμο και να συμμετέχει σε όλες τις δραστηριότητες των συνομηλίκων του στον βαθμό που μπορεί να αντεπεξέλθει.

Μπορούν να προληφθούν οι αλλεργικές παθήσεις;

Σε γενικές γραμμές, εκείνοι που γνωρίζουν το πρόβλημά τους μπορούν να ελαχιστοποιήσουν την έκθεσή τους στα υπεύθυνα αλλεργιογόνα αποφεύγοντας τις εκδρομές στη φύση κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας των διαφόρων φυτών ή την απότομη έκθεσή τους σε ψυχρό, υγρό αέρα, αποφεύγοντας τη σκόνη του σπιτιού και τις οποιεσδήποτε άλλες σκόνες, αποφεύγοντας τις έντονες μυρωδιές ή τα προϊόντα που περιέχουν ερεθιστικές ουσίες. Θα πρέπει να είναι σε καλή φυσική κατάσταση, να αποφεύγουν το κάπνισμα, την κόπωση και τις έντονες συναισθηματικές καταστάσεις. Οι γονείς πρέπει να προσέχουν για την εκδήλωση αλλεργιών στα παιδιά τους. Τα τρόφιμα είναι από τα συνηθέστερα αίτια πρόκλησης αλλεργίας στη βρεφική ηλικία (π.χ. γάλα). Τα αυγά, τα ωμά λαχανικά και τα φρούτα πρέπει να προστίθενται στη δίαιτα ένα κάθε φορά και προσέχοντας για την εκδήλωση αντιδράσεων. Το υπνοδωμάτιο και ο χώρος παιχνιδιού θα πρέπει να είναι κατά το δυνατόν ελεύθερα σκόνης ενώ τα σκυλιά και τα γατιά πρέπει να παραμένουν έξω από το σπίτι. Τα γεμιστά παιχνίδια (π.χ. αρκουδάκια) πρέπει να αποφεύγονται. Οι αναπνευστικές λοιμώξεις πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπ' όψη και να αντιμετωπίζονται έγκαιρα και αποτελεσματικά.

Υπάρχουν κίνδυνοι εάν παραμεληθούν οι αλλεργίες;

Σε ορισμένες περιπτώσεις η απάντηση στην ερώτηση αυτή είναι ΝΑΙ. Η αλλεργική ρινίτιδα όταν είναι επίμονη και δεν αντιμετωπισθεί, μπορεί να οδηγήσει σε άσθμα και άλλες σοβαρές καταστάσεις. Οι ασθενείς με αλλεργική ρινίτιδα και ρινικούς πολύποδες πρέπει να υποβληθούν σε αλλεργιολογικό έλεγχο και θεραπεία για να προληφθεί η περαιτέρω αύξηση του μεγέθους των. Το έκζεμα εάν δεν αντιμετωπισθεί εγκαίρως μπορεί να εξαπλωθεί και περιστασιακά να επιπλεχθεί από δευτερογενείς λοιμώξεις.

Μπορεί μια αλλεργική κατάσταση να αποβεί θανατηφόρος;

Οι καταστάσεις αυτές σπανίως είναι θανατηφόρες αλλά στην περίπτωση του άσθματος εκτιμάται ότι περίπου 5.000 άτομα πεθαίνουν κάθε χρόνο στις Η.Π.Α. από αυτό. Οι ασθματικοί είναι λιγότερο ανθεκτικοί στις λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος ενώ μπορεί να υπάρχει επιπλέον κίνδυνος όταν υποβάλλονται σε εγχειρήσεις. Περίπου 40 άτομα κάθε χρόνο πεθαίνουν μετά από τσίμπημα σφήκας ή μέλισσας. Οι αντιδράσεις μετά τη λήψη ορισμένων φαρμάκων ή τροφίμων (π.χ. φιστίκια, οστρακοειδή) μπορεί επίσης να αποβούν μοιραίες.

Θα θεραπευτώ κάποτε από την αλλεργία μου;

Σε πολλούς ασθενείς η προδιάθεση για την εκδήλωση αλλεργίας κληρονομείται και επειδή αυτή η προδιάθεση παραμένει δια βίου, είναι δύσκολο να μιλάμε για «θεραπεία». Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι οι αλλεργικές καταστάσεις δεν μπορούν να ελεγχθούν πλήρως μέχρι του σημείου που ο ασθενής να είναι ασυμπτωματικός, να ζει μια φυσιολογική ζωή. Η πρώιμη διερεύνηση των αλλεργιών, η απομάκρυνση των υπευθύνων αλλεργιογόνων, η σωστή φαρμακοθεραπεία ή συνδυασμός της με την ανοσοθεραπεία έχουν επιτύχει ιδιαίτερα σημαντικές επιτυχίες στην αποτελεσματική αντιμετώπιση των αλλεργικών παθήσεων.

Έχετε, εσείς ή κάποιος από το περιβάλλον σας, κάποιο από τα παρακάτω συμπτώματα;Κεφαλαλγίες ΝΑΙ ΟΧΙ
Πτερνίσματα ΝΑΙ ΟΧΙ
Δυσκολία στην αναπνοή ΝΑΙ ΟΧΙ
Συρίττουσα αναπνοή (γατάκια) ΝΑΙ ΟΧΙ
Δερματικά εξανθήματα ΝΑΙ ΟΧΙ
Πόνους στο στομάχι ΝΑΙ ΟΧΙ
Μάτια που κοκκινίζουν ή δακρύζουν ΝΑΙ ΟΧΙ
Επίμονο βήχα ΝΑΙ ΟΧΙ
Διάρροια ή δυσκοιλιότητα ΝΑΙ ΟΧΙ
Συχνές λοιμώξεις στα αυτιά ΝΑΙ ΟΧΙ
Κρυολόγημα που δεν φεύγει ΝΑΙ ΟΧΙ


Εάν απαντήσατε ΝΑΙ σε ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω μπορεί το πρόβλημά σας να είναι αλλεργιολογικής φύσεως.
Ο Αλλεργιολόγος είναι πρόθυμος να απαντήσει σε κάθε ερώτηση και απορία σας.

Γράφει: Γαλατάς Ιωάννης, Ειδικός Αλλεργιολόγος

ΠΗΓΗ...http://www.iatronet.gr