Πόσο εύκολα ξεχνάμε να τους πούμε «Σ' αγαπώ»...
Προκειται για τη σχεση ενος πατερα με το γιο του.
Για την ανιδιοτελή αγάπη ενός πατέρα προς το γιο του, που ακόμη
κι αν χώρισαν για μια στιγμή οι δρόμοι τους, η αγάπη θα τους φέρει και πάλι κοντά.
Ο γιος ειναι ατιθασος χαρακτηρας.
Ο πατερας βλεπει το γιο του να μην ενδιαφερεται για τιποτα.
Ενα βραδυ ο γιος γυρισε παλι αργα ο πατερας του του εβαλε τις φωνες
με αποτελεσμα να μαλωσουν ασχημα και ο γιος να φυγει απο το σπιτι.
Ο γιος πιανει δουλεια σε μια οικοδομη.
Ο πατερας πεφτει σε μελαγχολια.
Μια μερα ο γιος παθαινει ενα σοβαρο ατυχημα στη δουλεια που τον αφηνει αναπηρο.Γινεται αποτομος,κλεινεται στον εαυτο του,δεν θελει κανεναν.
Ο πατερας του δεν μπορει να βλεπει το γιο του να υποφερει και να μην μπορει να περπατησει,γι αυτο αποφασιζει να τον κανει να ξανασταθει στα ποδια του.
Καθε μερα "παιρνει" το γιο στη πλατη και περπατανε για ωρες.
Οπως οταν ηταν μικρος ο γιος και ο πατερας του τον κραταγε απο τα χερια για να κανει τα πρωτα του βηματα.
"Γιε μου,λιγο λιγο θα τα καταφερουμε"
με αυτα τα λογια εδινε κουραγιο στο γιο ο πατερας.
Και ο γιος τα καταφερε με τη βοηθεια του πατερα του
και σταθηκε παλι στα ποδια του.
____________________________________________
Ειναι ευκολο να ξεχασεις αλλα
ειναι πιο δυσκολο να μην αγαπας.
Η οικογενεια ειναι για παντα.
_________________
2 σχόλια:
Αν σε πονέσει στη ζωή καμιά φορά η αγάπη πάρε τα μάτια μου να κλαίς με το δικό μου δάκρυ
Στην αγκαλιά σου αισθάνομαι σαν το μωρό κοπέλι που πέρα από της μάνας του άλλη αγκαλιά δε θέλει
Δημοσίευση σχολίου